همیــــشه جایی در حوالی دلتــنگی من جــاری می شــوی…  
جــاری می شــوی در ابـــریِ چشــمانـــم…
و می بـــاری آنقــدر تا زلال شـــوم…
تا آســمانی شــود هــوایِ دلــم…
آنقــدر که با همـــه روحـــم حــس کنـــم…
داشتــــن تو …
می ارزد…
به تمـــام نداشــته هـــای دنیــــا…

بعضی لحظه هاست، که واقعا دلم واست تنگ میشه، من اسم اون لحظه های قشنگو گذاشتم: “همیشه”

دلتنـــگ کــه شــــــدی، پیـــش ِ مــــن بیـــا، کمـــی غصّــه هســـت ، با هــــــــــــم می خوریم!